جمشیدخانی: پیشرفت سوارکاری در گرو حل مشکلات قرنطینه اسبها است
پیشکسوت سوارکاری کشورمان گفت: پیشرفت جامعه سوارکاری با حل معضلات قرنطینه اسبها امکانپذیر میشود.
مهدی جمشیدخانی در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، گفت: رفع مشکلات سوارکاری که در رأس آنها قرنطینه اسبها و بعد حفظ و نگهداری نژادهای بومی است با تشکیل انجمن سوارکاری امکان پذیر می شود.
پدر سوارکاری علمی ایران اظهار داشت: در ورزش سوارکاری یک بحث در خصوص اصلاح نژاد و یک بحث در خصوص حفظ و نگهداری نژادهای ایرانی داریم که موضوه هر 2 کاملا با هم متفاوت میباشد و به هیچ وجه به فدراسیون سوارکاری کشور و یا جهاد کشاورزی مرتبط نمیشود.
جمشیدخانی گفت: وقتی شما موضوع یا مطلبی را در جایی که مدخلیت ندارد مورد بحث قرار میدهید ماهیت موضوع را عوض میکنید در واقع در همه جای دنیا فدراسیون سوارکاری طبق قانون ومقررات تعیین و تعریف شده عمل میکند و کار آن توسعه و تعمیم ورزش میباشد.
جهاد کشاورزی نیز به اسب به عنوان یک دام نگاه میکند در صورتی که اسب دام محسوب نمیشود.
در ورزش سوارکاری اسب یک وسیله است.
جمشیدخانی اظهار کرد: برای رفع مشکلات اصلاح و حفظ نژاد اسبها باید انجمن ملی، سلطنتی و یا خصوصی تشکیل شود. در سالهای اخیر انجمن سلطنتی تشکیل شده ولی متاسفانه از سوی مسئولین حمایت نشد. این انجمنها نیاز به حمایت از سوی نهادی قدرتمند مثل ریاست جمهوری دارد.
وی در ادامه افزود: نژاد اسبهای ایرانی در حال نابودی است، سالهای پیش اسبهای ایرانی توسط اعراب به کشور اسپانیا برده شدند و به عنوان اسب عربی شناخته شدند.
حال همان اسبها را وقتی وارد ایران میکنیم نباید انتظار داشته باشیم ژن آنها همان است اصیل ایرانی باشد. پوزه و گردن آنها به کلی تغییر کرده ولی متاسفانه این تغییر هی کارایی فنی ندارد.
جمشیدخانی خاطرنشان کرد: امروزه در دنیال اسب به عنوان یک صنعت شناخته شده است یعنی علاوه بر جنبه ورزشی جنبه اقتصادی هم دارد.
ولی در کمال تاسف درکشور ما درست جهت گیری نشده است و افراد مسئول به جای مسائل اصلی به مسائل فرعی بیشتر توجه دارند.
پیشکسوت سوارکاری در خصوص قرنطینه اسبها در ایران که مهمترین مشکل سوارکاری برای برگزاری و اعزام به مسابقات بینالمللی محسوب میشود گفت: در حال حاضر مکانی را برای قرنطینه اسبها در حصارک کرج درنظر گرفتهاند که بیشتر شباهت به پانسیون گاوداری دارد و امکانات مناسبی برای اسبها ارائه نشده است.
جمشیدخانی گفت: ایران از لحاظ قرنطینه کشوری آلوده اعلام شده است همین امر باعث شده که سوارکاران بدون مرزی با اسبهای خودشان در مسابقات بینالمللی که در ایران برگزار میشود با اسبهای خودشان شرکت نکنند.
وی در پایان افزود: ما امیدوار بودیم با رفتن سوارکاران ایرانی به مسابقات آسیایی 2014 سر قرنطینه اسبهای ایرانی شکسته شود ولی متاسفانه مسئولین عنایت نکردند و در آخر هم کمیته ملی المپیک ترجیح داد به جای سوارکاری در ورزش دیگری که امکان مدالآوری داشت ورزشکار اعزام کند.
پیگیریهای زیادی انجام دادیم تا در ورزش سوارکاری هم ورزشکاران را اعزام کنید ولی گوش اگر گوش مسئولین بود و فریاد اگر فریاد ما به جایی نرسید.
در کل امیدواریم برای مسابقات قطر مشکلی نداشته باشیم و در آینده با کمک فدراسیون سوارکاری در مسابقات برون مرزی اعزام داشته باشیم.
آرزوی هر ورزشکاری شرکت در مسابقات برون مرزی در سطح بینالمللی میباشد. مخصوصا ورزش سوارکاری که ورزش گران و پرهزینهای میباشد نباید گونهای اداره شود که انگیزه سوارکاران را کم کند. سوارکارانها در مسابقات CSI باکو شایستگی خود را نشان دادند.
پدر سوارکاری علمی ایران اظهار داشت: در ورزش سوارکاری یک بحث در خصوص اصلاح نژاد و یک بحث در خصوص حفظ و نگهداری نژادهای ایرانی داریم که موضوه هر 2 کاملا با هم متفاوت میباشد و به هیچ وجه به فدراسیون سوارکاری کشور و یا جهاد کشاورزی مرتبط نمیشود.
جمشیدخانی گفت: وقتی شما موضوع یا مطلبی را در جایی که مدخلیت ندارد مورد بحث قرار میدهید ماهیت موضوع را عوض میکنید در واقع در همه جای دنیا فدراسیون سوارکاری طبق قانون ومقررات تعیین و تعریف شده عمل میکند و کار آن توسعه و تعمیم ورزش میباشد.
جهاد کشاورزی نیز به اسب به عنوان یک دام نگاه میکند در صورتی که اسب دام محسوب نمیشود.
در ورزش سوارکاری اسب یک وسیله است.
جمشیدخانی اظهار کرد: برای رفع مشکلات اصلاح و حفظ نژاد اسبها باید انجمن ملی، سلطنتی و یا خصوصی تشکیل شود. در سالهای اخیر انجمن سلطنتی تشکیل شده ولی متاسفانه از سوی مسئولین حمایت نشد. این انجمنها نیاز به حمایت از سوی نهادی قدرتمند مثل ریاست جمهوری دارد.
وی در ادامه افزود: نژاد اسبهای ایرانی در حال نابودی است، سالهای پیش اسبهای ایرانی توسط اعراب به کشور اسپانیا برده شدند و به عنوان اسب عربی شناخته شدند.
حال همان اسبها را وقتی وارد ایران میکنیم نباید انتظار داشته باشیم ژن آنها همان است اصیل ایرانی باشد. پوزه و گردن آنها به کلی تغییر کرده ولی متاسفانه این تغییر هی کارایی فنی ندارد.
جمشیدخانی خاطرنشان کرد: امروزه در دنیال اسب به عنوان یک صنعت شناخته شده است یعنی علاوه بر جنبه ورزشی جنبه اقتصادی هم دارد.
ولی در کمال تاسف درکشور ما درست جهت گیری نشده است و افراد مسئول به جای مسائل اصلی به مسائل فرعی بیشتر توجه دارند.
پیشکسوت سوارکاری در خصوص قرنطینه اسبها در ایران که مهمترین مشکل سوارکاری برای برگزاری و اعزام به مسابقات بینالمللی محسوب میشود گفت: در حال حاضر مکانی را برای قرنطینه اسبها در حصارک کرج درنظر گرفتهاند که بیشتر شباهت به پانسیون گاوداری دارد و امکانات مناسبی برای اسبها ارائه نشده است.
جمشیدخانی گفت: ایران از لحاظ قرنطینه کشوری آلوده اعلام شده است همین امر باعث شده که سوارکاران بدون مرزی با اسبهای خودشان در مسابقات بینالمللی که در ایران برگزار میشود با اسبهای خودشان شرکت نکنند.
وی در پایان افزود: ما امیدوار بودیم با رفتن سوارکاران ایرانی به مسابقات آسیایی 2014 سر قرنطینه اسبهای ایرانی شکسته شود ولی متاسفانه مسئولین عنایت نکردند و در آخر هم کمیته ملی المپیک ترجیح داد به جای سوارکاری در ورزش دیگری که امکان مدالآوری داشت ورزشکار اعزام کند.
پیگیریهای زیادی انجام دادیم تا در ورزش سوارکاری هم ورزشکاران را اعزام کنید ولی گوش اگر گوش مسئولین بود و فریاد اگر فریاد ما به جایی نرسید.
در کل امیدواریم برای مسابقات قطر مشکلی نداشته باشیم و در آینده با کمک فدراسیون سوارکاری در مسابقات برون مرزی اعزام داشته باشیم.
آرزوی هر ورزشکاری شرکت در مسابقات برون مرزی در سطح بینالمللی میباشد. مخصوصا ورزش سوارکاری که ورزش گران و پرهزینهای میباشد نباید گونهای اداره شود که انگیزه سوارکاران را کم کند. سوارکارانها در مسابقات CSI باکو شایستگی خود را نشان دادند.