ماجرای اسب های فرست کلاس سوار چه بود؟
ماجرای اسب های فرست کلاس سوار چه بود؟
قاتلان صنعت اسب را با فرست کلاس به ایران آوردیم
تهران - ایرنا - هفته گذشته، 65 اسب اصیل با پرواز فرست کلاس شرکت هواپیمایی لوفتهانزا وارد تهران شدند.
سوارکاری یک ورزش گران قیمت است و بی شک پرداختن به آن، کار هر کسی نیست و برای همین هم هست که این رشته هواداران چندانی در میان افکار عمومی ندارد؛ اما آن قدر جذاب است که همین جمعیت اندک فعال و علاقه مند به آن، اخبار مربوطه به آن را با جدیت فراوان پیگیری کنند.
بنا بر این گزارش، اواخر هفته گذشته بود که خبری در صدر اخبار رسانه های جهان و ایران قرار گرفت. یک بوئینگ 777 شرکت لوفتهانزا، 65 رأس اسب اصیل را از فرانکفورت به تهران رسانده و این رکورد بی نظیر دنیای حمل و نقل به یاری تبلیغات های شرکت لوفتهانزا مورد توجه بسیاری قرار گرفت.
در سوی دیگر و در کشور مقصد، یعنی ایران، جایی که سرگرمی های لوکس، ولخرجی های آنچنانی و دارایی های فراوان با واکنش های منفی جامعه مواجه می شوند همه به طعنه، شوخی و کنایه با آن برخورد کردند که کاریکاتور یکی از روزنامه های پرتیراژ کشور هم در همین چند روز پیش به آن پرداخت.
اما نکته فراموش شده این ماجرا، ضربه ای است که این پرواز لوفتهانزا و پروازهای مشابه به صنعت پرورش اسب کشور می زند. سال ها پیش ایران با داشتن چهار نژاد اصلی عرب، کرد، کاسپین و ترکمن، یکی از کشورهای صادرکننده اسب به دنیا بود و از این محل درآمد چشمگیری هم نصیبش می شد، ولی سال هاست در پناه بی توجهی های صورت گرفته در این رشته، نه تنها پرورش اسب در ایران رو با نابودی رفته که ایران به یکی از واردکننده های اسب در منطقه هم تبدیل شده تا جایی که بزرگ ترین محموله اسب دنیا هم در هفته گذشته وارد کشورمان شده است.
نکته جالب ماجرا این است که رئیس فدراسیون سوارکاری ایران از ورود این محموله به کشور اطلاعی ندارد و می گوید از آغاز سال، رقم چشمگیری اسب به کشور وارد شده و این تنها محموله ای نبوده که وارد کشور شده است.
باید گفت، اسب و نگهداری از نژادهای اصیل آن در کشور، یک تفریح برای برخی از قشرهای جامعه است که گویا این روز ها حاضرند، پول خوبی هم برای آن بپردازند و این محموله بزرگ هم برای بخشی از این افراد که برای تفریحات لوکس خود سوارکاری می کنند وارد می شود.
رئیس فدراسیون سوارکاری از جهاد کشاورزی می خواهد در واردات اسب در کشور توجه بیشتری کنند تا با واردات بی رویه صنعت پرورش اسب در ایران نابود نشود.
مهدی جمشیدخانی، پدر سوارکاری علمی ایران با شکایت از این موضوع که ما جایگاهمان را از صادرکننده اسب به واردکننده آن تغییر داده ایم، می گوید: برخی دلال با آگاهی از علاقه میلیونر ها و میلیاردهای ایرانی، اسب ها را وارد می کنند و به بهای بالاتری به آن ها می فروشند تا اصطبل های میلیونی این افراد پربار تر از پیش شود.