به گزارش خبرگزاری فارس رشته سوارکاری که طرفداران بسیاری دارد و خاستگاه آن نیز ایران می باشد،  توانست گام بلندی در راه رسیدن به اهداف تدوین شده خود بردارد. توجه به مساله آموزش و رسیدگی به پایه از اصلی ترین اهداف سوارکاری بود. همچنین عضویت در سازمان های جهانی نشان داد که ایران تا چه اندازه ظرفیت ها و قابلیت های لازم را برای رشد در این زمینه دارد. مسوولان و دست اندرکاران فدراسیون سوارکاری امیدوار هستند که بتوانند برای اولین بار به المپیک ۲۰۲۰ توکیو صعود کنند. به نظر می رسد از هم اکنون برای رسیدن به این مقصد حسابی اسب خود را زین کرده اند. مسعود خلیلی رئیس فدراسیون سوارکاری در یک گفتگوی مفصل با سایت فدراسیون درباره اتفاقات سالی که گذشت و برنامه های پیش روی فدراسیون سوارکاری صحبت کرده است.

 سال ۹۵ برای فدراسیون سوارکاری چگونه گذشت؟

من ابتدا و قبل از اینکه در مورد جمع بندی امسال صحبت کنم باید بگویم که من از زمانی که به فدراسیون آمده ام همیشه یک ایده را در ذهن داشته ام. ما در فدراسیون سوارکاری با دو قهرمان و دو موجود زنده سر و کار داریم. یکی سوارکار و دیگری اسب. بدین معنا که نمی توانیم برای سوارکار کلاس بدنسازی بگذاریم، تست دوپینگ بگیریم، مربی در اختیارش بگذاریم و … اما به اسب توجهی نداشته باشیم. مثل این است که تفنگ در یک جایی باشد و فشنگ آن در جای دیگر. بدون شک نمی شود هدف را نشانه گرفت. بنابراین این تفکر که به اسب از مرجع دیگری باید رسیدگی شود، اشتباه است. الان خوشبختانه دو سالی است که اختیارات اسب ها نیز تا حدودی به فدراسیون واگذار شده است. از طرف سازمان دامپزشکی و وزارت جهاد کشاورزی مسوولیت هایی در اختیار فدراسیون قرار گرفته است. چون ترکیب اسب و سوارکار است که نتیجه و رکورد خلق می کند. با توجه به این سیاست چندین نتیجه و دستاورد رقم خورده است. اول کاری که ما انجام دادیم و آن را در سال جدید هم ادامه خواهیم داد، توجه به مساله آموزش است. برگزاری کلاس های آموزشی ما تقریبا نسبت به سالیان گذشته بی سابقه بوده، هم از نظر کیفیت و هم از نظر حجم. ما برای ارتقای کیفیت کلاس های آموزشی مان از فدراسیون جهانی کمک گرفتیم. یعنی هم هزینه کلاس ها را آنها پرداخت کردند هم اینکه مربی فرستادند. زیر نظر فدراسیون جهانی چندین کلاس «سولیداریتی» با پروتکل های استاندارد برگزار شد که این حرکت در سال ۲۰۱۷ همچنان ادامه دار خواهد داشت. برنامه دیگری که امسال آن را پیگیری کردیم و به شدت به دنبال آن هستیم که در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو تیم ایران شرکت کند توجه به رشته «پارادرساژ» هست. این رشته مربوط به کسانی است که دارای معلولیت های جسمی و ذهنی هستند و از الان برنامه ریزی مشخصی داریم که سال ۲۰۱۹ که یکسری مسابقه برای افراد کم توان در قطر انجام می شود، حتما شرکت کنیم. یک تیم خارجی برای آموزش به ایران می آیند و برای علاقمندان این رشته دوره های آموزشی دارند. بحث دیگر آموزش مان برای راه اندازه رشته نویی است به نام «ولتیج» که ترکیبی است از ژیمناستیک و حرکات خلاقانه روی اسب. با توجه به تحقیقاتی که انجام دادیم تاکنون هیچ کشور عربی و یا کشور آسیایی این رشته را ندارند. صحبت های ابتدایی را با فدراسیون ژیمناستیک انجام دادیم و درخواست دادیم کسانی که آموزش های ابتدایی و پایه ژیمناستیک را دیده اند، می توانند در این رشته به کار خود ادامه دهند. ابزارهای مدنظر را خریداری کردیم و مدرس جهانی هم به ایران آمده و در حال گسترش این رشته هستیم و حدود ۲۰ نفر هم تا به حال به این رشته پیوسته اند.

 چرا تعداد سوارکاران کشور کم است؟

سوال بسیاری خوبی پرسیدید. ما باید آموزش های مد نظرمان را طبق استانداردهای فدراسیون جهانی برگزار کنیم. بنابراین نیازمند این هستیم که روی بخش پایه بیش از گذشته سرمایه گذاری کرده و به این بخش توجه ویژه شود. مثلا چرا باید از جمعیت ۷۵ میلیون نفری ایران حدود ۲۰ سوارکار در مسابقات شرکت کنند؟ این نشان می دهد که کسی در رقابت ها شرکت نمی کند چرا به خوبی آموزش ندیده است. ما باید روی آموزش نونهالان و نوجوانان بیش از گذشته کار کنیم. دقیقا همان کاری که در والیبال انجام شد ما هم باید انجام دهیم. الان زیر نظر فدراسیون جهانی یک دوره کلاس «پونی کلاب» در نظر داریم که آموزش مقدماتی با اسبچه است و گروه سنی نونهالان و نوجوانان آموزش می بینند. مربی تربیت کردیم تا بخش های مختلف را در شهرستان ها هم فعال کنند. زمانی که پایه کار قوی باشد می توانیم روی قهرمانی حساب کنیم. همچنین کلاس های آموزشی هم برای دامپزشکان، سرداوران، سرکلانترها هم داشته ایم. خوشبختانه یکی از مزیت های سوارکاری این است که زنان و مردان با هم فعالیت می کنند و ما نگاه جنسیتی به این موضوع نداریم. بنابراین تصمیم داریم برای مسابقات امسال از زنان به عنوان عوامل اجرایی بیشتر استفاده کنیم. کلاس های آموزشی زنان را هم با جدیت پیگیر هستیم.

 تا چه اندازه با مربیان خارجی کار می کنید؟

همانطور که فوتبال برای تقویت تیم ملی و نتیجه گیری در سطح بین المللی نیاز به مربی خارجی دارد ما هم بایستی همین کار را بکنیم. خیلی ها هم معتقد بودند که سوارکاری نیاز به مربی خارجی ندارد. اگر نیاز نداشتیم چرا تا الان به المپیک نرفتیم؟ چرا در آسیا موفق نبودیم؟ ولی ما هدفمان این است که در بازیها داخل سالن ترکمنستان و بازیهای آسیایی جاکارتا شرکت کنیم. خوشبختانه رکوردهایی که در حال حاضر به دست می آوریم با نتایج آسیایی خیلی فاصله ای ندارند. بنابراین رسیدن به این موفقیت دور از دسترس و دور از ذهن نیست.

 در مورد تفاوت های اسب اصیل ایرانی با اسب عرب توضیح دهید؟

در چند سال اخیر ما توانستیم در بخش اسب کارهای مهمی انجام دهیم. مثلا معاون فنی فدراسیون اسب ها را هویت گذاری کردند، نمونه های آزمایشی گرفته شده به آزمایشگاه ژنتیک آمریکا فرستاده شده، کتاب تبارنامه اسب ها هم تهیه شده. مثلا تاکنون کتاب تبارنامه اسب ترکمن، تبارنامه اسب کرد و اسبچه خزر آماده شده و امیدوارم که در یکی دو ماه آینده هم تبارنامه اسب دره شوری هم آماده شود. بنابراین توجه به اسب اصیل ایرانی یکی از نیازهایی است که باید به آن توجه کنیم. ما یک دوره هم مسابقه اسب اصیل ایرانی برگزار کردیم تا به این نژاد اسب هم توجه شود. یکی از اسب های اصیل ایرانی که به اشتباه به آن اسب عرب می گویند در واقع همان اسب ایرانی است. چون اصلا زیستگاه اسب در شبه جزیره عربستان نیست و عرب ها همیشه در جنگ ها و استفاده های دیگر بیشتر از شتر استفاده می کردند تا از اسب ها. خوشبختانه الان عضو سازمان WAHO هستیم که عضو رسمی هم هستیم که معاون فنی ما تاکنون ۷هزار اسب عرب را شناسایی کرده است. همچنین عضو سازمان HARK هم شده ایم که اسب خالص ایرانی است. یعنی در مقایسه با اسب های عرب فرانسه، کویت، قطر و عربستان کاملا خالص هستند. براساس سنتی که عربهای خوزستان دارند اجازه نداده اند که اسب هایشان با اسبهای عرب نژادهای دیگر مخلوط شوند. بنابراین خالص خالص هستند. اگر بتوانیم در طول سال از باروری اسبها استفاده کنیم سالانه حداقل ۱۰ هزار کره اسب خواهیم داشت که این موضوع می تواند صنعت مهمی در اسب سواری باشد و درآمدزایی هم داشته باشد.

 فعالیت هایی که انجام می دهید با بودجه ای که در اختیار دارید هماهنگ است؟

بودجه ای که ما داریم تقریبا یک دهم فعالیت هایی است که انجام می دهیم. اما هدفمان این است که خودمان درآمدزایی داشته باشیم. همچنین در این چند ماهی که آقای سلطانی فر به وزارت آمده، بسیار به سوارکاری کمک کرده است. ایشان دستوراتی داده اند که مشکلات بسیاری به دستور وزیر محترم برطرف شده که ثمرات آن در آینده مشخص می شود.