عضو فدراسیون جهانی سوارکاری: مسئولان سوارکاری ایران جدیتی در حل مشکل قرنطینه ندارند
عضو فدراسیون جهانی سوارکاری می‌گوید متاسفانه مسئولان فدراسیون سوارکاری ایران جدیت چندانی برای حل مشکلاتی نظیر قرنطینه و برگزاری مسابقات بین‌المللی ندارند.
جری مولینز در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره سوابق خود در سوارکاری، اظهار کرد: در سالیان گذشته توانستم چندین مقام در رقابت‌های اروپایی و جهانی سوارکاری برای کشور ایرلند کسب کنم و پس از آن به عنوان مربی در تمام رده‌های تیم ملی سوارکاری ایرلند مشغول به فعالیت شدم. همچنین در دوران مربیگری، هدایت نروژ و اکوادور را عهده دار بودم و توانستم سوارکاران مستعدی را تربیت کنم.
این پیشکسوت سوارکاری افزود: به عنوان اولین نفر توانستم سیستم فعلی مسابقات سوارکاری در جهان را پایه گذاری کنم و اولین کتاب مربوط به مربیگری حرفه‌ای سوارکاری را نیز به رشته تحریر در آوردم. همچنین در سال‌های زیادی نیز به عنوان عضو کمیته پرش و مربیگری در فدراسیون جهانی سوارکاری مشغول به فعالیت بودم.
وی درباره شرایط حال حاضر سوارکاری در ایران نیز خاطر نشان کرد: پتانسیل سوارکاری در هر کشور به نوع کیفیت فدراسیون آن بر می‌گردد و اگر فدراسیون بر اساس برنامه‌ریزی و سازماندهی اصولی عمل نکند نمی‌تواند سوارکاران، مربیان و همچنین مالکان اسب‌ها را به خوبی حمایت کند و همچنین نمی‌تواند مسابقات را در سطح بالایی برگزار کند. برای پیشرفت سوارکاری در ایران باید شرایطی فراهم شود تا اسب‌های ایرانی به رقابت‌های معتبر اروپایی بروند تا شرایط پیشرفت این رشته در ایران بسیار زودتر فراهم گردد.
مولینز تصریح کرد: فدراسیون جهانی سوارکاری در صورتی که شاهد فعالیت خوب فدراسیون سوارکاری ایران باشد قطعا به آنها در جهت پیشرفت کمک می‌کند و مشکل واردات و صادرات اسب‌ها به ایران را حل می‌کند. سوارکاری ایران در حال حاضر با مشکلات زیادی از جمله نبود قرنطینه بین‌المللی در ایران، نداشتن زمین و مانژ مناسب و همچنین طراحان مسیر و مربیان طراز اول دست به گریبان است.
وی حل مشکل قرنطینه بین‌المللی در ایران را منوط به جدیت و مدیریت کارآمد مسئولان فدراسیون سوارکاری و دامپزشکی ایران دانست و گفت: اگر به کشورهای کوچک حاشیه خلیج فارس مانند قطر و امارات نگاه کنید می‌بینید که پیشرفت‌های بسیار خوبی در طول چند سال گذشته در سوارکاری داشته‌اند و اسب‌های خود را به راحتی به اروپا می‌فرستند. اما متاسفانه در ایران این جدیت وجود ندارد و به همین دلیل سوارکاری ایران با وجود پتانسیل فراوان رشد چندانی نداشته است. فدراسیون سوارکاری ایران باید همچنین برای حل مشکلات خود ارتباطات خوبی را با مسئولان فدراسیون جهانی سوارکاری برقرار کند.