سوختن کالری بالا درسوارکاری
 
طی تحقیقاتی که در دانشگاه کینگستون انجام شده سوارکاری ازجمله ورزشهایی بوده که ازبالاترین سطح سوخت کالری درساعت را داشته و این بدین معناست که یک فرد از زمان ورود به مجموعه با شروع فعالیت کارهای مربوط به اسبش درحال سوختن کالری است که در برخی مواقع تا چند ساعت بجزتمرین وکاربا اسب میباشد.
 
بدلیل اینکه سوارکاری تمام عضلات را بکارمیگیرد وحرکت اسب خودش یک ورزش هوازی برای سوارمحسوب میشود ودرپزیشنهای مختلف سوارمجبوراست عضلات وحتی حواس چند گلانه خود را بکاربگیرد میزان سوخت کالری بالایی باید مصرف کند وعموما با کمی خستگی دلچسب همراه است که اغلب سوارها با این حالت به رضایت روزانه فکری میرسند.
 
اغلب سوارها کارهای اسبشان را خودشان انجام میدهند تا با اطمینان خاطربه خانه برگردند اما دراین تحقیق با اندازه گیری میزان هورمونهای آدرنالین ودوپامین دراسب وسواربرای آن دسته که هیچ تماسی درقبل ازسواری نداشتند فضای تمرین بسیار خشک وتصنعی وملال آور بود ودرفرمت دیگرکه اسب وسواردوساعت قبل ازسواری باهم تماس داشته اند شاهد یک سواری نرم وفرح بخش برای هردوبوده است .
 
نشرپروتئین سروتوئین درخون درزمانی که سوارکارهای اسبش را انجام میدهد باعث میشود درزمان سواری ازخلق وخوی آرامتری برخوردارباشد واین موضوع بسیار درکیفیت سواری بخصوص در رشته درساژ وپرش تاثیر مثبت دارد.
 
رابطه میزان پیروزی دررقابت ,ریلیشن این دوفاکتور باهم بسیارنزدیک است یعنی هرچه این دوازسطح بالای آموزش برخوردار بوده باشند تنها 80 درصد شانس قهرمانی دارند وباید این ریلشن برقرارشود تا به اصطلاح فیکس شوند وعموما این ضعفها را میتوانیم درمسابقات درسطوح مبتدی شاهد باشیم چرا که حرفه ای ها به این موارد اشراف کامل دارند.      ٌصنعت اسب درایران