جعبه کمک های اولیه
جعبه کمک های اولیه
در جعبه کمک‌های اولیه باید کلیه وسائل ضروری کار وجود داشته باشد تا در صورت بروز حادثه بتوان بلافاصله از آنها کمک گرفت. همیشه یک جعبه کمک‌های اولیه در محوطه اصطبل داشته باشید.
علاوه بر آن یک جعبه کوچک کمک‌های اولیه هم هنگام گشت طولانی مدت با خود ببرید زیرا ممکن است مایل‌ها از اصطبل فاصله بگیرید و در آنجا اسب زخمی شود و نیاز به وسائل اولیه برای پانسمان پیدا کنید.
یک جعبه سوم هم باید در تریلر حمل اسب داشته باشید. پس حالت ایده ال وجود 3 جعبه کمک اولیه است که ذکر شد.
بهتر است که یک کیت بسیار کوچک از این وسایل هم در جیب یا متصل به کمربندتان باشد تادر هنگام سواری در خارج از محوطه در دسترس باشد. نکته مهمی که باید بدانید اینست که جعبه کمک‌های اولیه تنها برای کمک‌های اولیه است و در مورد زخم‌های بزرگ و بیماری‌های التهابی اسب کاربردی ندارد و در این موارد نیاز به کمک‌های تخصصی و دامپزشک است. معنی کیت کمک‌های اولیه این نیست که دیگر نیازی به دامپزشک ندارید، بلکه این جعبه فقط تا قبل از ورود دامپزشک به اسب کمک می‌کند. در این فصل در مورد ابزار مختلفی که باید در یک جعبه کمک‌های اولیه باشد، بحث شده است و به شما در انتخاب نوع وسیله مورد نیاز در هنگام حادثه کمک می‌کند.
ماده ضد عفونی کننده
نقش ماده ضدعفونی کننده، پاک کردن زخم‌ها از کثافت است. از طرفی دیگر در صورتیکه برای شستن زخم آب پاکیزه در دسترس نداشته باشید و مجبور به شستن با آب آلوده باشید، ماده ضدعفونی کننده این اطمینان خاطر را به شما می‌دهد که زخم در اثر آلودگی آب، دچار آلودگی ثانویه نمی‌شود.
دانستن این نکته هم حائز اهمیت است که آب محوطه اصطبل یا آبی که برای آبیاری مزرعه استفاده می‌شود از چاه و تالاب تأمین می‌گردد که احتمال آلودگی آن زیاد است. از این رو وجود قرص‌های استریل کننده آب در جعبه کمک‌های اولیه مفید است. این قرص‌ها کوچک و سبکند. کارخانه تولید کننده مواد ضدعفونی کنند باید در فرمول خود موازانه‌ای را رعایت کند تا این ماده قدرت کافی برای از بین بردن باکتری‌ها و ویروس‌های احتمالی را داشته باشد و از طرف دیگر غلظت آن به حدی زیاد نباشد که سوزش آور بوده و بافت مربوطه را از ببرد.
وجه اختلاف مواد ضدعفونی کننده با آنتی بیوتیک‌ها هم همین جاست. زیرا آنتی بیوتیک‌ها مستقیماً روی باکتری‌ها اثر گذاشته و بدون تأثیر گذاری روی بافت‌های اطراف آنها را از بین می‌برند.
ولی مواد ضدعفونی کننده، کلیه بافت‌های اطراف را هم صدمه زده و از بین می‌برند. همیشه این را به خاطر داشته باشید که هیچگاه بخاطر کثیف بودن زخم، نباید از غلظت بیش از دستورالعمل ماده ضدعفونی کننده استفاده کنید. چون محلول قویتر، قدرت باکتری کشی بیشتری ندارد و فقط منجر به سوزش بافت آسیب دیده شده و در نتیجه التیام زخم خیلی کندتر و بطئی تر از حالت معمول صورت خواهد گرفت. https://telegram.me/dostdaran_asbe_iran
ذکر این نکته مهم است که بسیاری از مواد ضدعفونی کننده توسط مواد شیمایی، غیر فعال می‌شوند. این بدین معنی است که اگر ماده مورد نظر را در یک سطل آلوده بریزید، به راحتی غیر فعال می‌شود و هیچ تأثیری بر زخم نخواهد داشت. رقیق کردن ماده با آب آلوده هم همین نتیجه را دربر دارد. مضاف بر اینکه با شستن زخم با این محلول تهیه شده، آلودگی بیشتر می‌شود پس بهتر است آبی که مورد استفاده قرار می‌دهید تازه و صاف شده باشد.
سوابهای پوستی
جراحان دامپزشک اغلب هنگام تمیز کردن پوست قبل از تزریق، یا هنگام پاک کردن ناحیه اطراف زخم از سواب‌هایی آغشته به ماده ضدعفونی کننده استفاده می‌کنند. این سواب‌ها معمولاً در لفاف‌های کاغذی کوچک و یا به صورت پیچیده در بسته‌های مخصوص موجودند که بدین صورت از تبخیر ماده ضدعفونی کننده آن جلوگیری می‌شود. کاربرد اصلی این سوابهای آماده این است که شما دیگر نیازی به تهیه آب تمیز برای پاک کردن زخم نخواهید داشت.
مواد پاک کننده
در سال‌های اخیر استفاده از مواد پاک کننده در رشته دامپزشکی هم منداول شده است. ترکیب این مواد مشتمل بر اسیدهای مالیک، بنزوئیک و سالسیلیک بوده و نقش آنها در سست کردن و برداشتن بافت مرده از زخم است. آنها همچنین دارای خواص ضد باکتریایی هستند. این مواد به دو شکل کرم و مایع موجودند و از مزایای آنها می‌توان تأثیرگذاری خوب، ارزان بودن و عدم آلودگی زخم‌ها هنگام مصرف را نام برد.