نقش ورزش سوارکاری در روابط بين‌الملل
نقش ورزش سوارکاری در روابط بين‌الملل، نقش يك ديپلماسي عمومي است.از فعاليتهای ورزش سوارکاری براي تعاملات و همكاري بين‌المللي امروزه استفاده میشود و يافتن پايگاه در جامعه بين‌المللي با این صنعت ورزش گره خورده است.
در دو دهه اخیر كشورهاي بلوك شرق،کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس .کانادا .کشورهای آمریکای جنوبی .جنوب شرق آسیا واقیانوسیه منابع هنگفتي براي تجهیز وكسب موفقيت در رقابت‌هاي بين‌المللي سوارکاری صرف نموده‌اند. در ايالات متحده آمريكا، موفقيت در رقابتهای بين‌المللي هدف بسيار جدي محسوب مي‌شود، زيرا چه از لحاظ داخلي و چه ازلحاظ خارجي اين موفقيت بعنوان گواه برتري نظام‌هاي اجتماعي، اقتصادي و سياسي كشور، تفسير مي‌شود.
ورزش سوارکاری وصنعت اسب نوعي تجلي فرهنگي نيز محسوب مي شود. زيرا به آن بعنوان زمينه مؤ‌ثري براي يادگيري ارزشها و باورهاي مورد قبول ونمایش ويژگي‌هاي یک اقلیم برای ارائه به دنیا، نگريسته مي‌شود که علاوه برتبادل اطلاعات وهمکاریهای شبکه ای از قبیل :(هتلها.ترانسفر.بیمه.قرنطینه.نمایشگاهها.آکادمیها.حراجیها و...).دهها مورد دیگر که موجب گردش سرمایه وتزریق به زیر ساختهای یک بستر امن میشود.مرزبندیهای گذشته با این صنعت ورزش در حال فروپاشی است چراکه تفاوت ها بسیار گران است در این شکل نگرش و روزبه روز باعث عقب ماندن این قبیل کشورهای تک محصولی خواهد شد.صنعت اسب در ایران