ترک سم
ترک سم
ترک سم به ترک عمودی در لایه‌های خارجی سم گویند. این ترک ممکن است از پایین یعنی همان قسمتی که متحمل وزن اسب است شروع شود و به طرف بالا یعنی بخلق ادامه یابد. و یا ممکن است از قسمت بخلق شروع شود و به سمت پایین سم ادامه یابد. در حالت اخیر ایجاد شدن ترک به واسطه تحمل فشار وزن بر روی قسمت پایینی پا می‌باشد که طولانی تر از حد عادی است و یا به علت ضعیف بودن قسمت شاخی سم است. علت ترک‌هایی که از بخلق شروع می‌شود، ایجاد جراحتی در بخلق است که بافت تشکیل دهنده قسمت شاخی را تخریب می‌کند. بسیاری از ترک‌ها موجب لنگش نمی‌شوند. در ترک‌های عمقی گسترده، دیواره سم که متحمل وزن اسب است ناپایدار می‌گردد و به همین علت فشارهای غیر طبیعی وارد به سم بر لایه حساس زیرین وارد می‌شود و اسب احساس درد می‌کند. اگر عفونتی در این ترک ایجاد شود به دلیل آنکه لایه‌های داخلی قسمت شاخی جنس ضد آب ندارد و در اثر رطوبت نرم تر می‌شوند، منتهی به لنگش اسب می‌گردد.
عملکرد درمانی
این ترک باید متوقف شود تا در اثر فشار وزن اسب پیشروی نکند. برای این کار بطور دستی شیارهایی در قسمت بالای ترک به صورت افقی ایجاد می‌کنیم. این شیارها موجب توزیع نیروهای وارده بر روی دیواره سم شده و از پیشرفت ترک جلوگیری می‌نمایند. متأسفانه در بسیاری موارد این شیارها را به اندازه کافی عمیق ایجاد نمی‌کنند و در نتیجه درمان ناموفق خواهد ماند. عمق این شیارها حداقل باید به اندازه عمق خود ترک باشند. میخ‌های نعلی که به طور افقی در سم قرار می‌گیرند نیز می‌توانند در پیشگیری از گسترش ترک نقش مؤثری داشته باشند. یک نعلبندی خوب هم می‌تواند از پیشروی ترک جلوگیری کند. هرگونه عفونت لایه شاخی سم را باید از عمق آن برید و برداشت. ترک‌های بزرگ را می‌توان با خمیر شاخی مصنوعی پر کرد. اگر خود سم ضعیف و مستعد ترک خوردن باشد می‌توان برای جلوگیری از آن در تغذیه اسب از متیونین یا بیوتین استفاده کرد. این تغذیه موجب مستحکم شدن پیوندهای موجود در الیاف لایه شاخی می‌شود.