تخمین سن اسب از روی دندان

تخمین سن اسب از روی دندان

برای این کار ابتدا لازم است با دندان های اسب اشنا شویم . به طور کلی دندان های اسب شامل دندان های ثنایا (incisors) – دندان های گوشتخواری (canines) که البته این دندان ها به طور مشخصی در اسب های نر و گاهی در مادیان ها یا اسب های ماده وجود دارد که ممکن است همه ی این دندانها در اسب های ماده نباشد – دندان های گرگی (wolf) – دندان های پیش اسیا (premolars) – دندان های اسیاب (molars) .


 اسب های زیر پنج سال تغییرات زیادی در دندانهایشان رخ میدهد . در کره اسب هایی که متولد می شوند در ابتدا یا دندان ندارند یا این که فقط دندان های ثنایا ی مرکزی که شامل دو دندان در بالا و دو دندان در پایین می باشد وجود دارند. اگر دندان های ثنایا ی مرکزی وجود نداشته باشند در هنگام تولد معمولا در طول 8 روز پس از تولد شروع به رویش می کنند. دندان های ثنایا ی میانی حدود 8 هفتگی شروع به رویش می کنند . این دندان ها که در ابتدا می رویند دندان های شیری یا موقتی هستند که در همان سنین جوانی هم می افتند. دندان های شیری و دایمی قابل تشخیص هستند به خاطر ریشه های کم عمقی که دندان های شیری دارند . دندان های پیش اسیا هم در 2 هفتگی شروع به رویش می کنند هرچند این دندانها در تعیین سن به کار نمی روند زیرا به اسانی قابل رویت نیستند.تغییرات دندان ها شامل رویش دندان های دایمی و ریزش دندان های شیری می باشد.

دندان های گرگی دندان هایی هستند که در جلوی دندان های پیش اسیا قرار دارند ولی اغلب از دهان خارج میشوند چون که در تکه تکه کردن لقمه و جویدن ان مزاحمت و اختلال ایجاد می کنند.
مطالب برگرفته از سایت دامپزشکی وتلند.

تشخيص سن اسب از روی دندان به تدريج که سطح برشي دندان هاي ثنايا ساييده مي شود شکل رويه دندان تغيير مي کند. به اين ترتيب يک فرد مجرب مي تواند با معاينه دندان هاي اسب سن آن را تخمين بزند. نخست لازم است که دندان هاي شيري را از دائمي تشخيص داد. دندان هاي ثناياي شيري کوچک و سفيد بوده و به طرف لثه نوک تيز به نظر مي رسند در صورتيکه دندان هاي دائمي بزرگتر و زردتر هستند. دندان هاي ثنايا شامل دندان ها مرکزي 2 تا در وسط، جانبي 2 تا در دو طرف مرکزي و 2 تا گوشه اي در کناره ها در هر فک مي باشند. بعد از آنکه اسب دندان هاي دائمي اش کامل شد سن آنها از طريق تغيير شکل سطح دندان ها و زاويه اي که دندان ها به تدريج با بالارفتن سن اسب تشکيل مي دهند و همچنين شکل سطح مقطع دندان ها که از بيضي به مثلثي تغيير مي کند تخمين زده مي شود. هرچه اسب پيرتر مي شود جودان کم عمق تر مي شود تا آنکه به حالتي مي رسد که آن را اصطلاحا" علامت ((Mark)) مي گويند. به تدريج که دندان ساييده مي شود حفره ريشه دندان که محتوي رشته هاي عصبي و عروق خوني است نمودار شده و به منظور جلوگيري از درد، دانتين ثانويه به وجود مي آيد تا حفره ريشه را محافظت کند. اين امر موجب مي شود که يک ستاره دنداني بر روي سطح دندان ايجاد شود. براي دوران کوتاهي هم اين ستاره دنداني و هم آن علامت بر روي سطح دندان ديده مي شوند ولي به تدريج که سن اسب بالا مي رود تنها ستاره دنداني مشهود بوده و بيشتر و بيشتر به حالت مرکزي بر روي سطح دندان در مي آيد. سن کره ها از طريق سنجش رشد و مرحله رشد دندان ها مشخص مي شود. معمولا" ثناياي مرکزي در هنگامي که کره به 4 هفتگي مي رسد بيرون مي زند و دندان هاي جانبي بين سنين 1 تا 3 ماهگي در مي آيند. هنگامي که کره به سن يکسالگي مي رسد يک سري کامل از ثناياي شيري و سفيد در دهانش قرار دارد ولي لبه هاي دندان هاي گوشه اي به همديگر نمي رسند.