کارآیی اسب ها

کارآیی اسب ها

کارایی اسب ها را می توان در سه بخش تقسیم بندی نمود.
گروه استقامت(انجام کار در زمان طولانی با سرعت بین 15 تا 25 کیلومتر در ساعت به مسافت حداکثر 120 کیلومتر در روز)
گروه نیمه استقامت (اسب هایی که به مدت چندین دقیقه با 75تا95 درصد توان خود کار انجام می دهند)
گروه سرعت که در زمان کوتاه همه توان خود را به کار می گیرند.به علاوه آب و نمک مناسب (الکترولیت ها) نیز باید در اختیار حیوان باشد و از طرف دیگر عامل مهم انرژی نیز باید در جیره لحاظ گردد. خوراک های پر انرژی همچون دانه غلات و چربی این امکان را به اسب خواهد داد که نیاز مربوط به انرژی خود را تامین نماید.در این زمان حداقل باید 50 درصد جیره از مواد خشبی تشکیل شده باشد.با اضافه نمودن چربی به جیره می توان بدون تغییر معنی داری در حجم جیره نسبت به افزایش غلظت انرژی اقدام نمود.
تغذیه چربی باعث پایین تر آمدن تولید حرارت در طی عمل هضم و متابولیسم می گردد که در مقایسه با خوراکی های حاوی مواد خشبی و پروتیین می تواند گیلوکوژن بیشتری را در عضلات ذخیره نماید.
کمی افزایش در پروتیین مناسب است. ولی بیش از حد نباید این کار انجام گردد .پروتیین بیش از اندازه می تواند باعث کاهش کارایی یا افزایش تولید حرارت و افزایش تلفات آب و الکترولیت ها ناشی از خارج نمودن ازت اضافی از بدن صورت گردد.بدین ترتیب کارایی حیوان بیشتر نخواهد شد.