10 مصالح مورد استفاده در ساخت جایگاه پرورش اسب
]10 مصالح مورد استفاده در ساخت جایگاه پرورش اسب
شاید نوع مصالح مورد استفاده برای ساخت جایگاه پرورش اسب با مصالح مورد استفاده در سایر واحد های پرورش دام نظیر گاو شیری و گوسفند متفاوت باشد. انتخاب نوع مصالح ساختمانی برای ساخت یک اصطبل تاحد زیادی به شرایط آب وهوایی محل مورد نظر، هدف پرورش فراوانی مصالح فراوانی در منطقه ، موقعیت اقتصادی دامدار وسلیقه ی او وابستگی دارد.بطور کلی نوع مصالحی که در هر یک از بخش های اصطبل مورد استفاده قرار می گیردباید مقاوم و بادوام بوده و در برابر آسیب های فیزیکی و تماس شیمیایی با مواد شوینده ، کود و ادرار اسب ها آسیب کمتری ببینند . مصالح مورد استفاده باید تا جای ممکن ارزان قیمت و مقرون به صرفه بوده واز مواد غیر سمی تولید شده باشد . همچنین این مصالح باید نسبت به آب،رطوبت وباد غیر قابل نفوذ بوده و بهتر است ضد حریق باشند . در برخی از مواد در اصطبل های گرم علاوه بر استفاده از یک نوع مصالح ساختمانی خاص مثل بتن ،آجر ویا چوب لازم است تا از یک عایق مناسب مثل پشم شیشه ویا یونولیت نیزبرای افزایش عایق بندی ساختمان استفاده نمودتا دمای داخل اصطبل در فصول گرم و سرد سال در حـد مطلوب حفظ شود .برای تعـیین میزان عایق بندی جایگاه و استفاده از عایق مناسب ، توجه به شرایط آب وهوایی و میزان مقاومت مصالح در برابر تبادلات حرارتی لازم و ضروری است جنس دیوار اصطبل ممکن است از چوب ، بتن، فلز ،آجر و یا مصالح پیش ساخته باشد که هر یک دارای مقاومت ،قابلیت رسانایی ضریب احتراق و قیمت متفاوتی هستند. ازآنجا که اسب ها حیوانات ترسویی هستند و بر اثر یک تحریک کوچک خود را به در ودیوار میزنند. لذا بهتر است که پوشش دیوارهارا از جنس چوب انتخاب کرد تا در اثربرخورد با آن ، حیوان آسیب کمتری ببینند. در استفاده از چوب به عنوان پوشش دیوار ها ،کـف ویـا بعنوان نرده وحصار ، این موضوع باید حتما مد نظر قرار بگیرد که اسب ها عادت به خوردن و جویدن چوب داشته وباعث تخریب آن می شوند . لذا توصیه می شود روی بخش های چوبی که در معرض دندان اسب ها قرار دارند با روکش فلزی پوشانده شود تا از دسترس آنها دور بمانند. جنس در های اصطبل ها ودر های ورودی هر یک از جایگاه های انفرادی باید محکم و حتـی الامکان فلزی باشد . به این منظور بهتر است تا حد اقل چهار چوب در ها را فلزی و قاب داخل آن را از چوب انتخاب کرد ، زیرا قدرت بر خورد لگد اسب ها به حدی است که در های فلزی نیز ممکن است هر چند وقت یک بار شکسته و نیاز به تعمیر داشته باشند . جنس سقف اصطبل ممکن است از چوب،شیروانی فلزی ویا شیروانی سیمانی انتخاب شود. البته سقف های آجری نیز در برخی نقاط مورد استفاده قرار می گیرند . در صورت استفاده از آجر برای سقف ،شکل سقف معمولاً به صورت ضربی طراحی می شود. البته در برخی مناطق روستایی از پوشال و کاه نیز بعنوان پوشش موقت سقف استفاده می شود که این در صورت احتمال خطر آتش سوزی در اصطبل افزایش می یابد . شکل سقف اصطبل ممکن است به صورت صاف، شیبدار با شیب یک طرفه و یا شیب دو طرفه انتخاب شود. انتخاب شکل سقف نیز بیشتر به شرایط آب وهوایی منطقه ، سلیقه دامدار و وضعیت تهویه جایگاه بستگی دارد . معمولا وضعیت تهویه اصطبل در صورت استفاده از سقف های شیب دار نسبت به استفاده از سقف های صا ف بهتر و مطلوبتر است . همچنین استفاده از سقف های شیروانی درنقاط پر باران نسبت به سقف های صاف دارای مزیت است . به جرات می توان گفت که کف جایگاه یکی از مهم ترین اجزای یک اصطبل است . زیرا در طول شبانه روز اسب ها بیشترین تماس را با کف جایگاه دارند . از طرفی نوع کف تاحد زیادی تعیین کننده نحوه نظافـت و بهداشت جایگاه ،مدیریت کود و دفع فاضلاب آن است . کف جایگاه ممکن است از مواد مختلفی تهیه شود که همه آنها باید دارای خصوصیات ذیل باشند. اولین خصوصیت مهم مصالح مورد استفاده درکف جایگاه این است که بتواند فشار ناشی از وزن اسب ها را تحمل کرده ودر برابرضربات سم آنها مقاومت کند . در صورت امکان بهتر است جنس کف جایگاه اندکی انعطاف پذیر باشد تا پای اسب ها آسیب کمتری ببیند . کف اصطبل نباید لغزنده باشد . این موضوع باعث می شود اسب ها سر نخورده و تعادل خودرا حفظ کنند
@dostdaran_asbe_irsn
کانال دوستداران اسب ایران, [۱۲.۰۴.۱۷ ۱۷:۳۵]
و هنگام بلند شدن یا نشستن ماهیچه های آنها کشیده نشود.این امر بخصوص برای اسب های مسابقه اهمیت بیشتری دارد.کف اصطبل باید قابل شستشو وضد عفونی باشد وتا جای ممکن آمونیاک را به خود جذب نکند زیرا اسب ها هنگام خواب سر خود را روی کف جایگاه می گذارند و در صورت جذب آمونیاک از طریق کف، سلامت اسب ها به مخاطره خواهد افتاد.کف جایگاه پرورش اسب هامی تواند ازخاک رس کوبیده شده ،بتن،آسفالت وحتی چوب ساخته شود.هریک ازاین مصالح دارای مزایا ومعایبی است.کف های خاکی ارزان ترین نوع بستر برای اصطبل است و به دلیل نرمی و انعطاف پذیری مناسب به پای اسب ها کمتر اسیب می رساند .ولی مرتب نیاز به تعمیروترمیم داردوازطرفی شستشو، ضدعفونی و بهداشت آن دشوار است.کف های بتنی نسبتا گران هستند ولی طول عمر آنها بالاست ونظافت ونگهداری آنها آسان است.بتن نباید ضخامتی کمتر از 10 سانتیمتر داشته باشد. همچنین سطح بتن حتماً باید شیاردار و دارای اصطکاک کافی باشد و اسب ها روی آن سر نخورند . استفاده از آسفالت نیز برای پوشش کف اصطبل اسب ها در برخی نقاط رایج است. آسفالت معمولاً از اصطکاک کافی برخوردار است و اسب ها روی آن لیز نمیخورند البته سواری روی اسفالت خطرناک است و توصیه نمی شود . همچنین انعطاف پذیری و نرمی آن نسبت به بتن بهتر است اما طول عمر آسفات کمتر از بتن است . آسفالت بر اثر حرارت شل شده و بر اثر پا خوردن پستی و بلندی پیدا می کند و این مسئله باعث اختلال در هدایت فاضلاب های کف جایگاه می شود.از طرفی از آنجا که آسفالت جزء فرآورده های نفتی است، ممکن است در تماس با پوست اسب ها و یا بر اثر آزاد شدن بخارات نفتی، باعث آسیب رساندن به دام ها شود . امروزه استفاده از کف پوشهای صنعتی پیش ساخته ، در حال افزایش است و با استقبال خوبی از سوی پرورش دهندگان اسب روبرو شده است . این کف پوشها دارای ضریب اصطکاک مناسبی بوده و در مقابل تحمل وزن دام و فشار های وارده از مقاومت مناسبی برخوردارند. همچنین مواد مورد استفاده در آنها به گونه ای است که برای بدن دام ضرر نداشته و اسب هنگام راه رفتن و یا نشستن بر روی آن احساس راحتی می کند. این کف پوشها سریع نصب شده و تعویض و یا تعمیر آنها آسان است . تنها مورد قابل توجه در استفاده از این کف پوشها قیمت قابل توجه آنها است که استفاده از آنها را تا حدی محدود می نماید . به منظور تامین راحتی اسب ها و فراهم کردن زیر انداز مناسب برای آنها معمولاً استفاده از یک بستر نرم و انعطاف پذیر در کف جایگاه انفرادی لازم وضروری است . استفاده از بستر مناسب باعث تضمین سلامت دام ها ، مدیریت بهتر کود و کاهش رطوبت محل پرورش خواهد بود.معمولاً اگر کف اصطبل خاکی باشد، ضرورتی برای استفاده از بستر در جاگاه انفرادی اسب ها نیست . ولی در صورت استفاده از بتن ، آسفالت و یا چوب در کف اصطبل تهیه بستر مناسب تقریباً اجتناب ناپذیر است. امروزه استفاده از کاه، خاک اره ، خاک رس، شن ، چمن مصنوعی خاک سنگ ، ماسه و تشک های آماده بعنوان بستر اسب ها رایج است . البته پوشال ، مقوا، علوفه های خشک مرتعی و حتی کاغذ خرد شده نیز در برخی موارد بعنوان بستر مورد استفاده قرار می گیرند. اگر اسب ها از جیره پلت شده استفاده می کند ، نباید از شن برای بستر انها استفاده کرد. زیرا ممکن است اسب ها اشتباهاً ذرات شن را به جای خوراک پلت شده مصرف کرده و مشکل گوارشی پیدا کنند. بستر نباید از مواد سمی و مضر تهیه شده باشد . امروزه استفاده از تشک های آماده نیز بعنوان بستر اسب ها با استقبال قابل توجهی روبرو شده است . این تشک ها در ضخامت 1.5 تا 2 سانتیمتر به بازار عرضه می شوند . معمولاً ضریب اصطکاک و دوام این گونه تشک ها برای پرورش اسب مناسب است . هر چند که هزینه اولیه برای تهیه این نوع تشک ها قابل توجه است ، ولی به علت دوام بالا و شرایط بهداشتی مناسبی که در اصطبل فراهم می شود ، در نهایت استفاده از این تشک ها اقتصادی و به صرفه است.
شاید نوع مصالح مورد استفاده برای ساخت جایگاه پرورش اسب با مصالح مورد استفاده در سایر واحد های پرورش دام نظیر گاو شیری و گوسفند متفاوت باشد. انتخاب نوع مصالح ساختمانی برای ساخت یک اصطبل تاحد زیادی به شرایط آب وهوایی محل مورد نظر، هدف پرورش فراوانی مصالح فراوانی در منطقه ، موقعیت اقتصادی دامدار وسلیقه ی او وابستگی دارد.بطور کلی نوع مصالحی که در هر یک از بخش های اصطبل مورد استفاده قرار می گیردباید مقاوم و بادوام بوده و در برابر آسیب های فیزیکی و تماس شیمیایی با مواد شوینده ، کود و ادرار اسب ها آسیب کمتری ببینند . مصالح مورد استفاده باید تا جای ممکن ارزان قیمت و مقرون به صرفه بوده واز مواد غیر سمی تولید شده باشد . همچنین این مصالح باید نسبت به آب،رطوبت وباد غیر قابل نفوذ بوده و بهتر است ضد حریق باشند . در برخی از مواد در اصطبل های گرم علاوه بر استفاده از یک نوع مصالح ساختمانی خاص مثل بتن ،آجر ویا چوب لازم است تا از یک عایق مناسب مثل پشم شیشه ویا یونولیت نیزبرای افزایش عایق بندی ساختمان استفاده نمودتا دمای داخل اصطبل در فصول گرم و سرد سال در حـد مطلوب حفظ شود .برای تعـیین میزان عایق بندی جایگاه و استفاده از عایق مناسب ، توجه به شرایط آب وهوایی و میزان مقاومت مصالح در برابر تبادلات حرارتی لازم و ضروری است جنس دیوار اصطبل ممکن است از چوب ، بتن، فلز ،آجر و یا مصالح پیش ساخته باشد که هر یک دارای مقاومت ،قابلیت رسانایی ضریب احتراق و قیمت متفاوتی هستند. ازآنجا که اسب ها حیوانات ترسویی هستند و بر اثر یک تحریک کوچک خود را به در ودیوار میزنند. لذا بهتر است که پوشش دیوارهارا از جنس چوب انتخاب کرد تا در اثربرخورد با آن ، حیوان آسیب کمتری ببینند. در استفاده از چوب به عنوان پوشش دیوار ها ،کـف ویـا بعنوان نرده وحصار ، این موضوع باید حتما مد نظر قرار بگیرد که اسب ها عادت به خوردن و جویدن چوب داشته وباعث تخریب آن می شوند . لذا توصیه می شود روی بخش های چوبی که در معرض دندان اسب ها قرار دارند با روکش فلزی پوشانده شود تا از دسترس آنها دور بمانند. جنس در های اصطبل ها ودر های ورودی هر یک از جایگاه های انفرادی باید محکم و حتـی الامکان فلزی باشد . به این منظور بهتر است تا حد اقل چهار چوب در ها را فلزی و قاب داخل آن را از چوب انتخاب کرد ، زیرا قدرت بر خورد لگد اسب ها به حدی است که در های فلزی نیز ممکن است هر چند وقت یک بار شکسته و نیاز به تعمیر داشته باشند . جنس سقف اصطبل ممکن است از چوب،شیروانی فلزی ویا شیروانی سیمانی انتخاب شود. البته سقف های آجری نیز در برخی نقاط مورد استفاده قرار می گیرند . در صورت استفاده از آجر برای سقف ،شکل سقف معمولاً به صورت ضربی طراحی می شود. البته در برخی مناطق روستایی از پوشال و کاه نیز بعنوان پوشش موقت سقف استفاده می شود که این در صورت احتمال خطر آتش سوزی در اصطبل افزایش می یابد . شکل سقف اصطبل ممکن است به صورت صاف، شیبدار با شیب یک طرفه و یا شیب دو طرفه انتخاب شود. انتخاب شکل سقف نیز بیشتر به شرایط آب وهوایی منطقه ، سلیقه دامدار و وضعیت تهویه جایگاه بستگی دارد . معمولا وضعیت تهویه اصطبل در صورت استفاده از سقف های شیب دار نسبت به استفاده از سقف های صا ف بهتر و مطلوبتر است . همچنین استفاده از سقف های شیروانی درنقاط پر باران نسبت به سقف های صاف دارای مزیت است . به جرات می توان گفت که کف جایگاه یکی از مهم ترین اجزای یک اصطبل است . زیرا در طول شبانه روز اسب ها بیشترین تماس را با کف جایگاه دارند . از طرفی نوع کف تاحد زیادی تعیین کننده نحوه نظافـت و بهداشت جایگاه ،مدیریت کود و دفع فاضلاب آن است . کف جایگاه ممکن است از مواد مختلفی تهیه شود که همه آنها باید دارای خصوصیات ذیل باشند. اولین خصوصیت مهم مصالح مورد استفاده درکف جایگاه این است که بتواند فشار ناشی از وزن اسب ها را تحمل کرده ودر برابرضربات سم آنها مقاومت کند . در صورت امکان بهتر است جنس کف جایگاه اندکی انعطاف پذیر باشد تا پای اسب ها آسیب کمتری ببیند . کف اصطبل نباید لغزنده باشد . این موضوع باعث می شود اسب ها سر نخورده و تعادل خودرا حفظ کنند
@dostdaran_asbe_irsn
کانال دوستداران اسب ایران, [۱۲.۰۴.۱۷ ۱۷:۳۵]
و هنگام بلند شدن یا نشستن ماهیچه های آنها کشیده نشود.این امر بخصوص برای اسب های مسابقه اهمیت بیشتری دارد.کف اصطبل باید قابل شستشو وضد عفونی باشد وتا جای ممکن آمونیاک را به خود جذب نکند زیرا اسب ها هنگام خواب سر خود را روی کف جایگاه می گذارند و در صورت جذب آمونیاک از طریق کف، سلامت اسب ها به مخاطره خواهد افتاد.کف جایگاه پرورش اسب هامی تواند ازخاک رس کوبیده شده ،بتن،آسفالت وحتی چوب ساخته شود.هریک ازاین مصالح دارای مزایا ومعایبی است.کف های خاکی ارزان ترین نوع بستر برای اصطبل است و به دلیل نرمی و انعطاف پذیری مناسب به پای اسب ها کمتر اسیب می رساند .ولی مرتب نیاز به تعمیروترمیم داردوازطرفی شستشو، ضدعفونی و بهداشت آن دشوار است.کف های بتنی نسبتا گران هستند ولی طول عمر آنها بالاست ونظافت ونگهداری آنها آسان است.بتن نباید ضخامتی کمتر از 10 سانتیمتر داشته باشد. همچنین سطح بتن حتماً باید شیاردار و دارای اصطکاک کافی باشد و اسب ها روی آن سر نخورند . استفاده از آسفالت نیز برای پوشش کف اصطبل اسب ها در برخی نقاط رایج است. آسفالت معمولاً از اصطکاک کافی برخوردار است و اسب ها روی آن لیز نمیخورند البته سواری روی اسفالت خطرناک است و توصیه نمی شود . همچنین انعطاف پذیری و نرمی آن نسبت به بتن بهتر است اما طول عمر آسفات کمتر از بتن است . آسفالت بر اثر حرارت شل شده و بر اثر پا خوردن پستی و بلندی پیدا می کند و این مسئله باعث اختلال در هدایت فاضلاب های کف جایگاه می شود.از طرفی از آنجا که آسفالت جزء فرآورده های نفتی است، ممکن است در تماس با پوست اسب ها و یا بر اثر آزاد شدن بخارات نفتی، باعث آسیب رساندن به دام ها شود . امروزه استفاده از کف پوشهای صنعتی پیش ساخته ، در حال افزایش است و با استقبال خوبی از سوی پرورش دهندگان اسب روبرو شده است . این کف پوشها دارای ضریب اصطکاک مناسبی بوده و در مقابل تحمل وزن دام و فشار های وارده از مقاومت مناسبی برخوردارند. همچنین مواد مورد استفاده در آنها به گونه ای است که برای بدن دام ضرر نداشته و اسب هنگام راه رفتن و یا نشستن بر روی آن احساس راحتی می کند. این کف پوشها سریع نصب شده و تعویض و یا تعمیر آنها آسان است . تنها مورد قابل توجه در استفاده از این کف پوشها قیمت قابل توجه آنها است که استفاده از آنها را تا حدی محدود می نماید . به منظور تامین راحتی اسب ها و فراهم کردن زیر انداز مناسب برای آنها معمولاً استفاده از یک بستر نرم و انعطاف پذیر در کف جایگاه انفرادی لازم وضروری است . استفاده از بستر مناسب باعث تضمین سلامت دام ها ، مدیریت بهتر کود و کاهش رطوبت محل پرورش خواهد بود.معمولاً اگر کف اصطبل خاکی باشد، ضرورتی برای استفاده از بستر در جاگاه انفرادی اسب ها نیست . ولی در صورت استفاده از بتن ، آسفالت و یا چوب در کف اصطبل تهیه بستر مناسب تقریباً اجتناب ناپذیر است. امروزه استفاده از کاه، خاک اره ، خاک رس، شن ، چمن مصنوعی خاک سنگ ، ماسه و تشک های آماده بعنوان بستر اسب ها رایج است . البته پوشال ، مقوا، علوفه های خشک مرتعی و حتی کاغذ خرد شده نیز در برخی موارد بعنوان بستر مورد استفاده قرار می گیرند. اگر اسب ها از جیره پلت شده استفاده می کند ، نباید از شن برای بستر انها استفاده کرد. زیرا ممکن است اسب ها اشتباهاً ذرات شن را به جای خوراک پلت شده مصرف کرده و مشکل گوارشی پیدا کنند. بستر نباید از مواد سمی و مضر تهیه شده باشد . امروزه استفاده از تشک های آماده نیز بعنوان بستر اسب ها با استقبال قابل توجهی روبرو شده است . این تشک ها در ضخامت 1.5 تا 2 سانتیمتر به بازار عرضه می شوند . معمولاً ضریب اصطکاک و دوام این گونه تشک ها برای پرورش اسب مناسب است . هر چند که هزینه اولیه برای تهیه این نوع تشک ها قابل توجه است ، ولی به علت دوام بالا و شرایط بهداشتی مناسبی که در اصطبل فراهم می شود ، در نهایت استفاده از این تشک ها اقتصادی و به صرفه است.