درمانگاه و قرنطینه                                             
   اسب ها مانند هرنوع دام دیگری دچار بیماری و یا برخی عوارض فیزیولوژیک می شوند که سلامت آنهارا به مخاطره می اندازد.لذا به اسبداران توصیه می شود که همواره با یک دامپزشک مجرب و در دسترس در ارتباط باشند تا وضعیت سلامت اسب ها را به صورت مرتب کنترل نماید.در صورت بروز بیماری لازم است تا اسبهای بیمار:دوره درمان و نقاهتشان را در محل جداگانه ای سپری کنند.برخی اقدامات خاص مثل خوراندن دارو :تزیق سرم:جراحی و حتی معاینه اسبها در این محل انجام می شود .به این بخش از اصطبل در اصطلاح درمانگاه می گویند.پیش بینی امکاناتی نظیر وسایل مهار و تیمار اسب ها :آب گرم:وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای رسیدگی اورژانسی به اسب ها مثل باند :وسایل خوراندن دارو ویا تزریق آمپول :سرم و حتی وسایل جراحی سرپایی در درمانگاه الزامی است.البته برای انجام عمل جراحی بزرگ :معمولا اسب ها رابه کلینیک های دامپزشکی مجهز منتقل می کنند. برای ساخت درمانگاه بایدبه ازای هر100راس اسب،125تا150 مترمساحت پیش بینی شود.بهتراست طراحی درمانگاه به گونه ای باشدکه اسب های بیماربتوانندسایرهمنوعان خودرامشاهده کنند.این موضوع به سلامت روانی اسب کمک می کند.رعایت بهداشت ونظافت وضدعفونی مرتب این محل برسلامت اسب هاو کارگرهای مرتبط باآنها بسیار ضروری است. اسب هامرتب ازداروهای ضدانگل وکرم کش استفاده کنند.انجام واکسیناسیون ومقابله با انگل های خارجی،برسی دندانها وغشو کردن اسب ها(حداقل هفته ای یک بار)ونظافت سم آنها از کارهایی است که درپیش گیری ازبروزبیماری ها نقش اساسی دارد.این کارها می تواند دراصطبل انفرادی ویا محل جداگانه ای بنام درمانگاه انجام شود.ایجادلنگش دراسب هایک مشکل شایع است وبرای جلوگیری از آن،اسب هابایدحداقل 30تا60 دقیقه در روز دریک محوطه باز قدم بزنند.درصورتی که اسب ها درجایگاه انفرادی بسته شده اند،لازم است تاساعات قدم زدن آنهادر روز افزایش یابد.همچنین اسب ها از صداهای ناگهانی می ترسند ودچاراسترس می شوند.دربعضی از جایگاه ها برای حل این مشکل یک موسیقی آرام وملایم در محوطه اصطبل پخش می شود تا استرس ناشی ازسر وصدا در اسبهاکاهش یابد.در ساخت ومدیریت درمانگاه برای اسب باید به موارد ذیل توجه نمود.کارگرهای درمانگاه باید به صورت اختصاصی کار کرده وبه سایر بخش ها رفت وآمدنکنند وتاحد امکان هرکارگر باید از تجهیزات و وسایل شخصی خود استفاده کند. درمحوطه درمانگاه باید از وسایل و تجهیزاتی استفاده شود که به راحتی قابل ضدعفونی باشند.کارگر درمانگاه بایدتمام حالات و وضعیت عمومی اسب بیمار را به خوبی ثبت نموده و ازآن یاداشت برداری کند.اگر قرار است مسئول مزرعه یا دامپزشک از چند اسب بیمار در یک روز ملاقات کند بهتر است اسبی که دارای بیماری واگیر دار است در انتها مورد معاینه قرار گیردتا بیماری آن به سایرین منتقل نشود.در یک مزرعه پرورش اسب گاهی لازم است تا یک اسب بیمارپس از درمان،دوره نقاهت خود رادر محلی جدا از محوطه اصلی اصطبل سپری کند.همچنین در بعضی از مواردلازم است تا یک اسب جدا از سایرین تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار گیرد. دراین شرایط ساخت قرنطینه واستفاده ازآن در مزرعه پرورش اسب ضرورت دارد.درمزرعه هایی که اسب ها به صورت انفرادی در جایگاه بسته نگه داری می کنند،در بیشتر موارد از جایگاه انفرادی به عنوان محل قرنطینه نیز استفاده می شود،ولی در مزرعه هایی که درآن اسب ها به صورت گروهی پروش می یابند.لازم است تا به ازای هر20 راس یک سالن به ابعاد4×4 یا7/3×7/3متر مربع به عنوان سالن قرنطینه پیش بینی شود.شرایط ساخت ونگه داری سالن قرنطینه تقریبا مشابه در مانگاه بوده و رعایت موازین بهداشتی در ساخت آن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.