چرا اسبداری سنتی دیگر مقرون بصرفه نیست؟
چرا اسبداری سنتی دیگر مقرون بصرفه نیست؟با تحقیق ساده میتوان ازیک اسب اصیل تاروبرد با احتساب کلیه مخارج ازقبیل غذا.ترانسفر.پیرایش .سوپروایزری .بیمه 3.85% و واکسیناسیون و...این اسب به میزان مصرف کالری به نسبت وزن به جمع کل عدد 3600 دلار درسال برسیم که این رقم برای اسب اصیل باید کمتر از2000 دلاردرسال باشد .
این رقم فقط درقالب هورس منجمنت یا مدیریت اسب که دردانشگاههای اسب تدریس میشود امکان پذیراست زیرا هرکدام ازموارد بالا چنانچه درتایم خود هزینه واجرا نشوند باضریب ویا ضرراسبداررا مواجه خواهند کرد که درمتد جدید بریدینگ و آموزشهای قبل ازتولید با هدفمند سازی ومنجمنت کردن هزینه ها ازاتلاف سرمایه وزمان جلوگیری میشود.
پرورش اسب اصیل اگرصرفا جهت تولید صرف تولید باشد به دلیل بالا رفتن هزینه ها تولید را با سیکل منفی دچارودرنتیجه اسبدارمجبوراست تمام هزینه هایش را درچند اسب ،که کمی بهتر میتواند به سلیقه آن منطقه مقبولیت بیشتری داشته باشند سرشکن کند تا هزینه هایش جبران شود و این امرباعث میشود تا تعدادی فرصت طلب با وارد کردن اسبهای بعضا با ارزش بسیار پایین تر با قیمتهای برابراین تولیدات با شانتاژهای رنگارنگ مبادرت به فروش کنند.
تبلیغهایی این روزها درایران شاهدیم که بیشتربه تبلیغ لاتاری ویا حراجیهای جمعه بازارو تبلیغ ورود سیرکها به شهرتشابهه دارند که برخی باعث توهین به شعورمخاطب است واین درصورت تداوم میتواند به تنزل سطح کیفی نایل آید.
درپاره ای ازاین تبلیغات افراد با تکیه به چند نام ویا لاین دوردرسال میلیونها تومان به عموم هزینه وارد میکنند که نهایت به یک کاپ ورزرت ختم میشود !!
بیاییم با خودمان صادق باشیم اسبهای اصیل چنانچه آنالیزاصلاحی پشت تولید نداشته باشند عملا مقرون بصرفه نخواهند بود وتکیه به راههای میانبرمثل واردات بعضا اشتباه به خود وجامعه درسال میلیونها تومان ضرر دربخشهای مختلف وارد خواهیم کرد که سبب بوجود آمدن قیمتهای تصنعی وثروت اندوزی افرادی که بعضا سواد کافی هم در زمینه اسب ندارند خواهد شد.
ارزش افزوده دراسب وقتی رخ میدهد که یک نژاد روند اصلاحیش را بسلامت طی کرده باشد وبا هدفمند کردن توانایش درمیان رقبا حرفی برای گفتن ومحک زدن داشته باشد وبا تعریف بالا تولید اصیل باید از اسب ورزشی (تاروبرد) که به مراتب ازجثه ومیزان مصرف کالری کمتری برخوردار است ارزانترتمام شود اما متاسفانه اینطورنیست وبیش ازچند برابریک اسب تاروبرد درسال هزینه دارد .
اسپرم هراسب مناسب اصلاح نیست واگرهم باشد با وارد شدن اسبی دیگرو تغییر رویه تولید دچارسیکل کورمیشود ولازم به توضیح دوباره نیست که قیمت بالای کشش تضمینی برای کیفیت تولید نیست و درکشورهای صاحب نام درعرصه اسب با روشهای تشویقی برای استاندارد سازی تولیدات بسیاری ازاین هزینه ها درقالب هزینه سالانه ادغام میشود .
امیدواریم با بالا رفتن سطح دانش عمومی اسب درجامعه وبا همت وصبر وشکیبایی با استفاده ازعلم روزبه جای خروج سالانه میلیونها دلار ارز ازکشور و تکرار اسبهای بعضا چیپ که نه تنها اعتباری درچارتهای بین المللی ژنتیک ونژادی برای ایران نخواهند داشت با احیای نژادهای خود و پردازش تواناییهای این ریخته درحال انقراض به صادرات کالا وخدمات ناب ایرانی نایل آییم .صنعت اسب درایران /11/12/2016