نام اسبهای گوناگون در زبان فارسی
نام اسبهای گوناگون در زبان فارسی
اسبها در زبان فارسی نامهای گوناگونی دارند که کمک میکند تا بهتر و راحتتر آنها را بشناسیم و متوجه شویم که چه کاربردی دارند. در ادامه به چند نام شناخته شده اشاره شده است.
اَبرَش: اسبی که در پوستش لکههایی به غیر از رنگ اصلیاش وجود داشته باشد.
باره یا بارگی: به معنی مطلق اسب گفته میشود و ربطی به باربری ندارد.
بالاد و بالاده: اسب تندرو یا اسب یدکی.
بوز: اسب نیله (کبودرنگ(.
توسن: اسب سرکش.
جُرده: اسب اخته.
چرمه: کلاً به معنی اسب، یا اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد.
خنگ: اسب سپید.
سمند: اسب زرد.
شولک: اسب تیز رفتار.
نَوَند: اسب تندرو.
یَکران: اسب نژاده و نجیب