اهمیت آب آشامیدنی برای اسب
آب آشامیدنی
باید به حد کافی تازه و سالم، همیشه در دسترس اسب باشد. اگر اصطبل به سیستم اتوماتیک آبشخور مجهز نمی باشد، روزانه دو سطل بزرگ هرچند ساعت باید در اختیار او قرار گیرد مخصوصا در فصل گرم سال که تعرق اسب بالاست. جنس آبشخورهای اتوماتیکی از جنس فلزات گالوانیزه، سنگ، خاک رس سنگین، پلاستیک یا فایبرگلاس است که مطمئن ترین نوع آن فایبرگلاس می باشد زیرا جراحات کمتری به بدن اسب ها وارد می کند و دارای لبه های تیز نیست .
در ضمن مصرف روزانه هویج و سیب سبب می شود ویتامین های مورد نیاز در میوه جات به بدن اسب برسد. مقدار غذایی که به اسب ها می دهیم بستگی به اندازه بدن او دارد. اسب ها هر چه قدر اندازه بدنی بزرگتری داشته باشند، باید غذای بیشتری مصرف کنند. در محاسبات غذایی، اسب باید۲/۵ درصد وزن بدن در هر روز خوراک بخورد. اسب ها هر چه قدر غذای کمتر در وعده های بیشتر بخورند شاداب تر و سرحال تر خواهند بود.
گاهی به دلیل تغییر فعالیت های بدنی، جیره های غذایی آنها نیز تغییر می کند. غذا را تدریجا و در طول یک هفته باید عوض کرد تا بدن اسب فرصت داشته باشد خود را با جیره غذایی جدید عادت دهد. دقت باید کرد که پس از صرف هر وعده غذایی، آخور را تمیز کنیم و باقی مانده غذا را جمع آوری نموده و در صورت استفاده اسب از کنستانتره، بهتر است در چند نوبت خورانده شود. (چون حجم معده اسب کم می باشد.) در صورت انجام کار سنگین، بهتر است نوبت های غذایی روزانه ۳ مرتبه باشد تا از حد فاصل اتمام خوراک و شروع فعالیت ۲ ساعت گذشته و در این مدت غذا تقریبا هضم شده باشد. جیره غذایی باید خوش خوراک بوده تا اسب با میل و رغبت غذا بخورد. نگهداری مناسب مواد غذایی جهت رعایت بهداشت، الزامی است.
اگر غذاهای کنستانتره ای مرطوب شوند، قارچ ها و کپک ها به سرعت رشد کرده و موجب بیماری می شوند. نحوه صحیح انبارکردن مواد غذایی، عامل مهمی در جهت سلامت اسب می باشد، چون مستقیما عامل حیات حیوان اس