به گزارش جام جم ورزشی ، سوارکاری ورزشی است که از دور لوکس و تفریحی به‌نظر می‌آید، اما وارد شدن به آن و شروع کار به صورت حرفه‌ای نشان می‌دهد که سختکوشی و تمرین حرف اول را می‌زند. البته پس از این سختکوشی‌ها دنیایی از هیجان و لذت انتظار سوارکار را می‌کشد.

دنیا فکوریان 26 ساله یکی از برترین سوارکاران زن کشور است، سوارکاری که با پشت‌سر گذاشتن سال‌ها تجربه اندوزی حالا از سوارکاری لذت می‌برد و البته حضوری پررنگ در رقابت‌های مختلف کشوری دارد.

با دنیا فکوریان در حاشیه رقابت‌های پرش با اسب جام پدیده‌سازان همکلام شدیم، رقابت‌هایی که دنیا در آن در رقابت با دیگر سوارکاران مرد و زن عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد و بدون خطا به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد.

او در گفت‌وگو با جام بانوان از دشواری‌های این رشته می‌گوید و البته دنیای متفاوتی که سوارکاران دارند.

آغاز به کار از سال 86

دنیا فکوریان به عنوان یکی از بهترین و باسابقه‌ترین سوارکاران زن ایران این‌گونه خود را معرفی می‌کند: دنیا فکوریان هستم متولد سال 69. از سال 86 در رقابت‌های پرش با اسب شرکت می‌کنم و سابقه حضور در چند مسابقه درساژ هم دارم. البته هر چند سابقه حضور من در رقابت‌های پرش با اسب از سال 86 آغاز شده، اما کار من از هشت سالگی آغاز شده است. در این سال‌ها مقام‌های زیادی را به‌دست آورده‌ام که آخرین آن مقام قهرمانی پرش با اسب تهران در رده مالکین بود.

حس خوب بین اسب و اسب‌سوار

می‌گویند سوارکاران ارتباط خاصی با اسب‌هایشان دارند، ارتباطی که بدون آن اصلا سوارکاری معنا پیدا نمی‌کند، چیزی که دنیا فکوریان هم به آن اعتقاد کامل دارد.

او در این ‌باره می‌گوید: اعتقاد دارم تا زمانی که ارتباط حسی خوبی بین اسب و سوارکارش وجود نداشته باشد حضور در رقابت‌ها اصلا امکان‌پذیر نیست. چون علاوه بر مسائل فنی و تکنیکی سوارکار باید کاملا این موضوع را درک کند که اسبش چه احساسی دارد، مثلا این‌که اسبش از مانع ترسیده یا دچار هیجان شده است.

یک سوارکار باید در صدم ثانیه بفهمد اسبش چه احساسی دارد و چه تغییری کرده است تا سریع اقدام و اسب را آرام کند.

پیشرفت بیشتر برای سوارکاران

در سال‌های اخیر تعداد رقابت‌های سوارکاری در سراسر کشور بیشتر از قبل شده و تمامی رقابت‌ها در رشته‌های مختلف با هیجان و البته کیفیت متفاوتی نسبت به گذشته برگزار می‌شود.

تعدد رقابت‌های سوارکاری در کشور رضایت جامعه سوارکاری را هم به‌دنبال داشته است.

فکوریان در این‌باره اظهار کرد: برگزاری رقابت‌های متعدد پرش با اسب باعث می‌شود سطح رقابت‌ها هربار نسبت به دفعه قبل بالاتر برود. ارتفاع مانع‌ها بیشتر می‌شود و سوارکاران پیشرفت بیشتری را در کار خود احساس می‌کنند.

سوارکاران در ارتفاع بالاتر و سطح ارتفاع بالاتر شرکت می‌کنند و همین باعث می‌شود راحت‌تر بتوانند روی رقابت‌های بین‌المللی تمرکز کنند. ما رقابت‌های بین‌المللی CSI را پیش‌رو داریم و با توجه به افزایش ارتفاع در رقابت‌های کشوری با تمرکز بهتری می‌توانیم در این رقابت‌ها شرکت کنیم.

جنسیت مطرح نیست

در سال‌های اخیر تعداد بانوان سوارکار در رقابت‌های کشوری بیشتر شده است. حضور پررنگ آنها همه‌جا دیده می‌شود و حتی این بانوان سوارکار در اکثر رقابت‌ها موفق به تصاحب سکوهای اول تا سوم رقابت‌ها می‌شوند.

دنیا فکوریان در این رابطه یادآور شد: حضور بانوان در رقابت‌های سوارکاری به وضوح پررنگ‌تر شده است. تا همین سال گذشته من در ارتفاع‌های پایین‌تری می‌پریدم ولی اکنون در رقابت‌هایی با سطح ارتفاع بالاتر می‌پرم. این را گفتم تا به این اشاره کنم که نه‌تنها من که تعداد بانوان دیگر شرکت‌کننده در رقابت‌هایی با سطح ارتفاع بالا بیشتر شده است. اما پریدن از ارتفاع‌های بالا واقعا حمایت می‌خواهد، چه از طرف خانواده چه از طرف دیگران. حضور در رقابت‌های مختلف بستگی به روحیه افراد دارد و جنسیت اصلا مطرح نیست. در سطح بین‌المللی سوارکاری از معدود رشته‌هایی است که بخش مجزا برای خانم و آقا ندارد و همه در کنار هم مسابقه می‌دهند.

اینجا اصلا زور بازو معنایی ندارد و فکر است که حرف اول را می‌زند. البته باید یک نکته دیگر را هم یادآور شوم؛ در میان مبتدی‌هایی که تازه می‌خواهند سوارکاری را شروع کنند خانم‌ها زودتر اصول را یاد می‌گیرند ولی به این شرط که نترسند.

بانوان سوارکار معمولا یک ترسی همراه خودشان دارند و این در حالی است که آقایان جرات بیشتری به خرج می‌دهند. خانم‌ها اگر نترسند با توجه به این‌که ارتباط احساسی قوی‌تری با اسب برقرار می‌کنند، می‌توانند از آقایان موفق‌تر باشند.

خوب می‌دانم که بانوان سوارکار اثرهای ظریف‌تری به اسب منتقل می‌کنند و خوب می‌توانند هیجان یا ترس اسب خود را کنترل کنند. اصولا پیشرفت بیشتر در سوارکاری برای خانم‌هاست.

در رده‌های نوجوان از پنج سوارکار برتر رقابت‌ها سه سوارکار دختر هستند، اما متاسفانه در رده‌های سنی بزرگسالان اینچنین نیست، چراکه با بالا رفتن سن خانم‌های سوارکار درگیر مسائلی همچون ازدواج می‌شوند و بتدریج از سوارکاری و رقابت‌هایش فاصله می‌گیرند در صورتی که چنین شرایطی برای آقایان وجود ندارد.

هیلدا حسینی خواه